Stety lub niestety, ale to prawda. To nie tylko nasz „przywilej”, by sprawiać zawód. Spytałam się kilku osób o ich doświadczenia w tym względzie. Oto, co mi powiedziały:
– „Strasznie mnie wkurzyło, jak mój ojciec po cichu, za moimi plecami i bez mojej zgody, powiedział mojemu facetowi, żeby lepiej dał sobie ze mną spokój, bo jestem za młoda i nie powinnam się z nikim teraz spotykać, bo najważniejsza jest szkoła, no i sport, na który bardzo naciska, bo sam miał być wielkim sportowcem – gdyby nie jego kontuzja. I wiadomo, że swoje ambicje przenosi na mnie. No, i Arek rzeczywiście się ode mnie odsunął, był na dystans, a ja nie wiedziałam kompletnie, dlaczego. Jak się dowiedziałam, myślałam, że fiknę z rozpaczy, że mój ojciec mógł mi takie coś zrobić!”
– „Wiem, że to głupie, ale prosiłam mamę kiedyś, mi nagrała ostatni odcinek którejś tam części Kochanych Kłopotów, bo ja nie mogłam być wtedy akurat w domu, a ona tego nie zrobiła, bo stwierdziła, że to dla mnie za głupi serial, którego nie powinnam oglądać.”
– „Matka mnie zawiodła, gdy wygadała moje różne sekrety mojemu eks-facetowi, który mnie wkurzył, a jej było go żal, że go zostawiłam, więc nadal przychodził do niej na herbatki i pogaduchy. Bo miałam powody z nim zerwać!”
– „Mnie ojciec wkurzył, gdy interweniował po tym, jak się mu kiedyś zwierzyłem, że takich dwóch chłopaków ze szkoły mnie popycha czasem i się ze mnie nabija, że jestem niewielkiego wzrostu i nie mam jeszcze mutacji. Przeliczył się, bo po tym incydencie ataki na mnie się jeszcze bardziej nasiliły!”
– „Ja się zdenerwowałam, gdy moja mama poszła na zebranie, wróciła do domu i zrobiła mi awanturę, że chodzę na blauki i że się nie uczę, bo zaglądała do dziennika. Nawet nie dała mi dojść do słowa. Na końcu okazało się, że patrzyła stale na zły numer. Odtąd nie mam już do niej zaufania, tak, jak ona nie miała do mnie!”
domi
